Deze keer geen handwerkjes...op mijn blog, maar wat uit Indonesië en Ecuador.
Uit Indonesië: een brief/email van mijn penvriendin gehad, Felicia.
Van haar moeder, Ibu (mevrouw) Els, hebben wij Indonesisch leren spreken. Dat was heel erg leuk!
M'n broer (Danny) en ik mochten dan per angkot (bus/taxi) naar haar huis komen, zo leerden wij gelijk de taal onderweg en bij haar thuis was het altijd gezellig. Omaatje zat altijd op ons te wachten met permen (pepermuntjes). Omaatje kon ook een beetje Nederlands.
Ibu Els had ook een dochter (Felicia) maar zij was altijd naar school, dus besloten wij na een keertje uit eten te zijn geweest om elkaar te schrijven en zo krijg ik dus zo nu en dan een leuk berichtje van Felicia uit Bandung, Java/Indonesië.
Teman Feli, saya menulis sedikit tentang kami, bagaimana kami telah menjadi teman-teman. Bahwa Ibu Els telah mengajarkan kami (Danny dan saya) bahasa Indo Kami selalu menyenangkan untuk datang ke Ibumu!
Dan bahwa nenek Feli biasa duduk dan menunggu untuk memberi kami permen, dan bahwa kami (Feli dan saya) saling menyukai untuk menulis.
Salam dari Sarita, Terimah kasih atas menulis email kepadaku!!
Harapan untuk pesan ini kembali!!
Uit Ecuador... heb ik een mobiel gehad met vrouwtjes eraan. Het hangt in de keuken, heel gezellig.
M'n broer Jos en zijn vriendin zijn met Kerst en Oud en Nieuw bij mijn ouders in Ecuador geweest en brachten toen deze mobiel mee.
Reuze bedankt!!
Zo heb ik al aardig wat gespaard aan leuke dingen uit India, Indonesië en nu uit Ecuador.
