Locations of Site Visitors

Weblog

Welkom op mijn weblog.
omdat er al zoveel kennissen en vrienden een weblog hebben kan ik natuurlijk niet achterblijven.
In de nabije toekomst hoop ik deze weblog nog verder uit te breiden.

donderdag 24 januari 2013

Vervolg

Vervolg....(zie vorige blog) Het allermooiste zou zijn om daar eens te kijken, maar ik ben natuurlijk heel benieuwd naar mijn familie te ontmoeten. Er komt een heleboel bij kijken, dan alleen je koffers in pakken. Een goede voorbereiding is vereist om te weten hoe je als toerist zo fatsoenlijk mogelijk te reizen. Gelukkig hebben we genoeg bereidwillige mensen gevonden, die uit het zelfde dorpje komen die goed Engels kunnen.
Hoe ver zijn we nu? Toen ik de positieve DNA uitslag kreeg, dat het mijn biologische familie is, wilde ik er zo gauw mogenlijk heen. Alles opgeschreven in een schrift, zoals, onkosten, vliegtickets, hotels, taxi's, treinkaartjes, extra geld enz... zonk de moed wel een beetje in de schoenen. Maar met hulp van familie hebben we toch vorige week de tickets kunnen boeken. Nee, we gaan niet met z'n allen, dan was het dit jaar er nog niet van gekomen. Jelle (mijn man) en ik gaan eerst. We hopen er 2 hele weken er voor uit te trekken. 2 Weken zijn lang, zeker voor de kinderen die we achterlaten bij familie, maar anders zouden we in tijdnood komen te zitten. We moeten veel reizen. Onze vlieg uren klok staat al op voor de heenreis van Amsterdam naar Hyderabad op: 13.30 uur vliegen. Maar dan zijn we er nog niet. Van Hyderabad willen we per trein naar Ongole dat is + 7.30 uur. Daar hopen we anderhalve week te verblijven. We reizen vandaar op en neer met de trein naar het dichtst bijzijnde station, Tettu. En vanaf Tettu per taxi naar mijn geboorte dorpje (20 min rijden). Tel maar op alleen al de heenreis...meer dan 21 uur reizen, excl. de vertragingen. Zo zie je dat dit niet zonder enige voorbereidingen kan gedaan worden en als je nog wat wilt zien heb je echt die 2 weken wel nodig. Deze week zijn we bezig met het visum aanvragen. Een hoop papieren invullen. Gelukkig is ons paspoort net vorig jaar vernieuwd. En de inentingen hopen we van de week ook van ons lijstje af te strepen. Daarna kunnen we ons focussen op de inhoud van onze koffers.

maandag 21 januari 2013

Stukje herhaling

Koffie... De kinderen netjes de deur uitgewerkt te hebben en daarna alles weer netjes erbij staat/ligt (mocht er visite komen), de was/vaat machines draaien trakteer ik mezelf nu op een heerlijk bakje koffie. Een mooie gelegenheid om weer eens te bloggen. Op dit moment even geen zieke kinderen of man in huis. Het leek wel of we er niet afkwamen van de griep, het bleef maar rond hangen in huis, ondanks het ventileren. Het handwerken...ligt op geborgen in de kast. Even geen gebrei of gehaak. De komende weken/maanden staan in het teken van; India. Mijn vaste blog lees-sterren weten dat we bezig zijn met India. Het land van mijn herkomst. Ik ben geboren in de staat Andrah Pradesh.
Je kunt hier op dit kleine kaartje al zien dat India echt een groot land is. Zoals je ziet is Hyderabad de hoofstad van Andrah Pradesh, dan is AP weer onder verdeeld in 23 distrikten. Zelf kom ik uit het distrikt Prakasam, waarvan Ongole het hoofdkwartier is.
Om bij mijn dorpje te komen kun je de taxi of de trein nemen. Van Ongole volg je de zwarte helemaal tot aan beneden, daar kom je Tettu tegen. Tettu heeft een treinstation. Hier moet je verder met de taxi. Links en rechts heb je een weg. Als je rechts neemt ga je naar Ramayapatnam. Een plaats aan de kust uiteraard heeft deze ook een vuurtoren.
Vroeger was hier een Amerikaanse Zendingspost. De kerk staat er nog
Deze kerk wordt nog regelmatig bezocht door Indiƫrs maar ook door toeristen. Terug naar Tettu, ga je links dan rij je net zolang door tot je aan je rechterhand een weg in kunt slaan. Als je die uit rijd kom je eerst een paar huisjes tegen rij nog even iets door dan kom je uiteidelijk in mijn geboorte dorp. Als je op deze link klikt... kun je mee rijden naar mijn ini mini geboorte dorpje. (op mijn voorbeeld kan ik de link niet zien, mocht hij er echt niet opstaan bij het publiceren geef ik hem nog wel een keertje weer in het commentaar). Als een speld in een grote hooi berg. Maar na 36 jaar toch weten te vinden, mede dank zij wikimapia. Op wikimapia stond een keer een commentaar van een inwoner uit mijn dorpje.
Ik kon hem een mailtje sturen en zo ben ik in contact gekomen met de inwoners van mijn dorpje. Samen met mijn 2 Nederlandse broers zijn we er achter gekomen dat er toch een familie was die overeenkomsten hadden met mijn verhaal. wordt vervolgd... 'k Moet nodig aan de slag in de keuken, ze willen graag warm eten tussen de middag.