Vervolg

Vervolg....(zie vorige blog) Het allermooiste zou zijn om daar eens te kijken, maar ik ben natuurlijk heel benieuwd naar mijn familie te ontmoeten. Er komt een heleboel bij kijken, dan alleen je koffers in pakken. Een goede voorbereiding is vereist om te weten hoe je als toerist zo fatsoenlijk mogelijk te reizen. Gelukkig hebben we genoeg bereidwillige mensen gevonden, die uit het zelfde dorpje komen die goed Engels kunnen.

Hoe ver zijn we nu? Toen ik de positieve DNA uitslag kreeg, dat het mijn biologische familie is, wilde ik er zo gauw mogenlijk heen. Alles opgeschreven in een schrift, zoals, onkosten, vliegtickets, hotels, taxi's, treinkaartjes, extra geld enz... zonk de moed wel een beetje in de schoenen. Maar met hulp van familie hebben we toch vorige week de tickets kunnen boeken. Nee, we gaan niet met z'n allen, dan was het dit jaar er nog niet van gekomen. Jelle (mijn man) en ik gaan eerst. We hopen er 2 hele weken er voor uit te trekken. 2 Weken zijn lang, zeker voor de kinderen die we achterlaten bij familie, maar anders zouden we in tijdnood komen te zitten. We moeten veel reizen. Onze vlieg uren klok staat al op voor de heenreis van Amsterdam naar Hyderabad op: 13.30 uur vliegen. Maar dan zijn we er nog niet. Van Hyderabad willen we per trein naar Ongole dat is + 7.30 uur. Daar hopen we anderhalve week te verblijven. We reizen vandaar op en neer met de trein naar het dichtst bijzijnde station, Tettu. En vanaf Tettu per taxi naar mijn geboorte dorpje (20 min rijden). Tel maar op alleen al de heenreis...meer dan 21 uur reizen, excl. de vertragingen. Zo zie je dat dit niet zonder enige voorbereidingen kan gedaan worden en als je nog wat wilt zien heb je echt die 2 weken wel nodig. Deze week zijn we bezig met het visum aanvragen. Een hoop papieren invullen. Gelukkig is ons paspoort net vorig jaar vernieuwd. En de inentingen hopen we van de week ook van ons lijstje af te strepen. Daarna kunnen we ons focussen op de inhoud van onze koffers.